1. sigmund freud’un klasik psikanalizinden türeyen, ancak tipik olarak biyolojik içgüdüler yerine sosyal ve kişilerarası unsurları vurgulayan değişiklikler ve revizyonlar içeren bir yaklaşımı ifade eder. bu terim genellikle freud’un çağdaşları olan alfred adler ve carl jung gibi freud’un ekolünden oldukça erken kopan yaklaşımlara uygulanmaz. erik erikson, erich fromm, karen d. horney, harry stack sullivan ve avusturya doğumlu abd’li psikanalist heinz hartman (1894-1970) gibi ego psikologları en etkili neo-freudyen teorisyenler ve uygulayıcılar arasında sayılmaktadır. 2. n. böyle bir yaklaşımı benimseyen analist veya teorisyen.
Neo-Freudyen